نقش سبک رهبری تحول آفرین و مبادله ای مدیران بر عملکرد سازمانی کارکنان دانشگاه قم

زمینه: در عصر رقابت جهانی، ارزیابی عملکرد برای بقاء سازمانها ضروری است. در این میان سبک رهبری نقش مهمی دارد و دلیل اصلی برای ارزیابی عملکرد، افزایش اثربخشی سازمان می باشد. هدف:، بررسی رابطه سبک رهبری تحول آفرین و مبادله ای با عملکرد سازمانی کارکنان دانشگاه قم است. روش: پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از حیث گردآوری داده ها از نوع همبستگی می باشد. جامعه آماری شامل کارکنان دانشگاه قم به تعداد 440 نفر که نمونه به وسیله جدول مورگان، کرجسی و کهن به تعداد 203 برآورد شد که به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده پرسش نامه های رهبری چند عاملی (MLQ) بس و آولیو (2000) و عملکرد سازمانی (Achieve) هرسی و گلداسمیت (1980) می باشد که روایی ابزارها با روش تحلیل عاملی تأئیدی و پایایی آنها با ضریب آلفای کرونباخ تایید شدند. داده ها به روش همبستگی پیرسون و رگرسیون همزمان مورد بررسی قرار گرفتند. یافته ها: نتایج نشان داد که سبک رهبری تحول آفرین (05/0; p < 31/0r = ) و مبادله ای (05/0; p < 17/0r = ) با عملکرد سازمانی رابطه مثبت و معناداری دارند. نتایج رگرسیون نشان داد که که سبک رهبری قادر است حدود 51 درصد از تغییرات عملکرد سازمانی را پیش بینی نماید (134 /0 Adj= ، 512/0 R2 =، 716/0 r =) که بالاترین آن مر بوط به رهبری تحول آفرین با ضریب بتای 36/0 (36/0 = β) می باشد. نتیجه گیری: سبک های رهبری با عملکرد سازمانی رابطه معنادار دارند و بر عملکرد سازمانی موثرند.